ΧΑΡΤΑΕΤΟΣ ΜΙΑ ΙΣΤΟΡΙΟΥΛΑ ΑΛΗΘΙΝΗ




ΧΑΡΤΑΕΤΟΣ

πάρε χαρταετέ εκεί ψηλά
αγάπες κι όνειρα κρυφά
στα σύνεφα αγγιξέ τα,
κι ύστερα κοίταξε καλά,
κι αν δείς πως είν απατηλά,
να μη διστάσεις, πεταξέ τα.
Όνειρα, όνειρα τρελά
μόνο συ μπορείς να ταξιδέψεις,
κι από του σπάγκου την ουρά
να τα λικνίσεις απαλά
και να τα ξεμπερδέψεις.
Πάρε χαρταετέ εκεί ψηλά
αγάπες κι όνειρα τρελά
χόρεψτα στον αγέρα,
κι αν τύχει βγούν αληθινά
νανουρισέ τα απαλά
και τράβα παρα πέρα.

Καλό μεσημέρι σας εύχομαι και καλή Σαρακοστή


Αυτή την μέρα την θυμάμαι πάντα με πολύ αγάπη γιατί οι αναμνήσεις είναι όμορφες αν και έχουν περάσει χρόνια .
Οι αγαπημένες αναμνήσεις όπως και οι άσχημες δεν σβήνουν .
Λοιπόν πάω πίσω 30 χρόνια πρίν, η προετοιμασία για την καθαρά δευτέρα γίνονταν στην οικογένεια απο το σαββάτο.
Μαζευόμαστε στο σπίτι ο καθένας με τα καλούδια του , τα παιδιά κάναν χαρές γιατί θα έφτιαχναν χαρταετό με τον θείο και μπαμπά { Σάκη } τον συμβίο μου .. είχε ειδικότητα σε αυτά λόγω επαγγέλματος { οχι οτι δεν γνωρίζουν πολλοι }
Λοιπόν εκείνο το σαββάτο 3/3/79 { μην νομίζεται οτι θυμάμαι τη βρήκα στο ημερόλογιο χαχχαχαχα} κάναμε την ετοιμασία των χαρταετών ,βγήκαν έξω στην αυλή ο Σάκης έφερε τα σκελετούς των 2 μέτρων χαρτιά, κόλλες,σκοινί χοντρό,και πολύ, γιατί οι αετοί για να κρατηθούν θέλουν γερές βάσεις τα παιδιά μαζεύτηκαν γύρω του, θυμάμαι τον γιό μου { Δημήτρη που ήθελε έναν μόνος του φυσικά πιο μεγάλος απο τον μπόι του χαχαχα } αλλά επέμενε όσο και να προσπαθήσαμε να τον πείσουμε, εκείνος επεμένε σαν καλομαθημένον που τον είχαμε του κάναμε το χατήρι .

Του εφτιάξε λοιπόν ένα μόνο για εκείνον , η μικρή δε πιό συγκαταβατική και όχι πεισματάρα, βολεύτηκε με ένα μικρότερο λέγοντας πολύ έξυπνα

–Να μπορώ να το σηκώσω μαμά .

Τα υπόλοιπα αγόρια μάλωναν για το χρώμα και το σχέδιο κλπ.

Ξεκίνησε να φτιάχνει τους 4 μεγάλους αφού λοιπόν τους ετοίμασε τους άφησε στην άκρη λέγοντας στον καθένα ποιός είναι ο δικός τους .

Θυμάμαι εκείνο τα σαββάτο ο γιός μου τον ήθελε στο δωμάτιο του ενώ στην ουσία αφού ήταν στημένος δεν χωρούσε από την πόρτα όλα τα είχε υπολογίσει αλλά είχε ξεχάσει αυτή την λεπτομέρεια πώς θα τούς βγάζαμε έξω να τούς βάζαμε στο αμάξι χαχα

Δεν μπορώ να σας περιγράψω τι σκεφτόνταν τα φτωχά μυαλά μας .

Επρεπε να βρούμε τρόπο να τους βγάλουμε έξω, απο την μιά η κατάσταση ήταν για γέλια,, και απο την άλλη για κλάμματα , τα παιδιά ξεσηκώθηκαν τα αγόρια δηλ, ο Σάκης είπε ,τη δευτέρα το πρωί υπόσχομαι θα τους βγάλω άντε για ύπνο & όλα εντάξει θα είναι , ο γιός μου εν τω μεταξύ έκλαιγε & φώναζε θυμάμαι ότι δεν μπορούσα να τόν ηρεμήσω μέχρι που μας έδωσε τη ιδέα

–Θα τούς βγάλουμε από την ταράτσα μαμά.

Εβαλα τα γέλια γιατί σκεφτόταν τρόπους σε μιά ηλικία των 6 ετών

–Σωστά λέει ο πατέρας του μπράβο Δημήτρη.

Και έτσι έγινε έπρεπε να τους μεταφέρουμε να τους βάλουμε στο φορτηγάκι τους δέσαμε και τους σκεπάσαμε με ένα σεντόνι για να μην σχιστούν, απο τον αέρα και ξεκινήσαμε για θήβα.

Πήγαμε λοιπόν αφού φάγαμε και χορέψαμε ήρθε η ώρα του χαρταετού.

Πήγαμε εκεί στην εκκλησία που είχε ανοιχτό χώρο και ξεχύθηκαν τα παιδιά να τους αμολήσουν μαζί με τους μπαμπάδες τους.

Ο Σάκης έφτιαξε στο χώμα μια βάση με πασσάλους για να τους κρατήσει ,γιατί θα έπαιρνε τα παιδιά ψηλά λόγω μεγέθους ,ο γιός μου δε, ήθελε να τον πετάξη και να τον κρατάει πράγμα επικίνδυνο έλα ντέ που δεν καταλάβαινε,σε κάποια στιγμή λέει ο πατέρας του

–Εντάξει μαζί όμως.

Ηταν πολύ το βάρος γιατί είχε αέρα & πήγε ψηλά οι άλλοι πέσανε ,σχίστηκαν,& φώναζαν τ” αγόρια ,η μικρή μου το έκανε μόνη της και το χάρηκε γιατί απλά ο αετός ήταν μικρός.

Ο γιός μου τον κράτησε μόνος με την βοήθεια του μπαμπά που κρατούσε τον μικρό να μην τον σηκώσει ο αέρας ο αετός πήγενε μια από εδώ μια από εκεί ο μικρός δεν μπορούσε να τον κρατήση άλλα ο εγωισμός δεν τον άφηνε

{ ακόμα και τώρα μετά απο 30 χρόνια ίδιος είναι εγωιστής και πεισματάρης }

μέχρι που ματώσαν τα χέρια του τότε το παρέδωσε στον μπαμπά του .

Ο μόνος που έμεινε, οι άλλοι σχίστηκαν, χάθηκαν , κλπ τον πήραμε και πήγαμε σπίτι με τον ίδιο τρόπο τον βάλαμε μέσα τον έβαλε ο Σάκης σε ένα στύλο στην ταράτσα, τον έδεσε & και τον άφησε να πετάει μέχρι το βράδυ που έκοψε τον σπάγγο και ευχήθηκε & του χρόνου νάματε καλά όλοι!
Η αιτία να το μοιραστώ μαζί σας ήταν ο γιός μου φτιάχνοντας χαρταετό για την εγγονή μου και της είπε τι είχε πάθει στα 6 χρόνια του και το συζητήσαμε και σκέφτηκα να το μοιραστώ μαζί σας
ευχαριστώ για την ανοχή σας νάστε όλοι καλά να περάσετε όμορφα και να έχετε τις καλύτερες αναμνήσεις
και του χρόνου με υγεία για όλους μας
Ευχαριστώ
Ερατώ

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Οι Δροσοσταλίδες σας