Φωτιά που καίει η μοναξιά !!

33574g4.png picture by roostergrandma


Κάποτε έλεγα σε μένα ... Ερατώ ..πρόσεξε η απόγνωση & η απελπισία θα σε οδηγήσει στην τρέλα ..σε μένα λειτουργούσε η λογική έστω & για λίγο ...τι συναισθήματα βγάζει η μοναξιά...?. Φόβο....Μίσος..Πόνο...Απελπισία...& αλλά τινά η Αγάπη για τον συνάνθρωπο μηδενίζεται φυλακίζονται τα αγνά & όμορφα συναισθήματα ...Κλείνουν παράθυρα & οι πόρτες για την Ζωή ..την Ελπίδα... Δεν υπάρχουν όνειρα για να κάνεις πνίγεσαι μες την απόγνωση και την απελπισία .....που καταλήγει σε κατάθλιψη
Αφορμή αυτό το μικρό κείμενο όπως & το προηγούμενο που ανάρτησα ...Μια φίλη που ζει στο κόσμο της θλίψης.Προσπαθώ εδω & καιρό να την βάλω να σκεφτεί θετικά να δη αλλιώς το τώρα η το ( αύριο που ποτέ βασικά δεν είμαστε σίγουροι τι επιφυλάσσει )
( Με ζωντανό χωρισμό) μετά από 20 χρόνια συμβίωση την έριξε σε λήθαργο ..κυριολεκτικά .
Σε ένα σπίτι κλειστό...σκοτεινό... χωρίς ίχνος φωτός ..επισκέφτηκα για λίγο χθες .Με κεριά αναμμένα να φωτίζουν τον χώρο... αισθάνθηκα ένα ρίγος να διαπερνά το κορμί μου αλλά δεν είπα τίποτα... απλά άκουγα το βουβό της κλάμα και κοίταξα τα πρησμένα μάτια της με ένα μειδίαμα αντί για χαμόγελο να με καλωσορίζει .. κάθισα.. και για λίγο μιλούσαμε μετά χάνονταν χωρίς να μου απαντά η να γελά αν έλεγα κάτι... είχε ζωγραφισμένο μονίμως εκείνο το μειδίαμα.. ώσπου στο τέλος ξέσπασα ..Δεν άντεχα άλλο να την βλέπω έτσι παραδομένη στην απελπισία της .
Δεν είσαι μόνη φώναξα έχεις συγγενείς..παιδιά... φίλους... δεν υπάρχει μοναξιά για σένα τις είπα...μπορείς να επιλέξεις να είσαι χωρίς σύντροφο.... αφού πληγώθηκες και νιώθεις προδομένη αλλά όχι έτσι ..Μην παραδίνεσαι στην εγκατάλειψη ..δεν είσαι μόνη ούρλιαξα.. (& πήγα να ανάψω τα φώτα γιατί ήδη είχε μαυρίσει η ψυχή μου) .
Ναι και εγώ ζω με τις αναμνήσεις μου επικοινωνώ όμως με τους φίλους μου..βγαίνω για καφέ...κλπ. Επέλεξα να είμαι χωρίς σύντροφο από επιλογή μου δεν μπορώ να πω είμαι μόνη... ΟΧΙ έχω οικογένεια ..φίλους,...δουλειά...,κύκλο...,πολλές φορές θέλω να κλειστώ στο καβούκι μου & και το κάνω ευχάριστα γιατί έτσι επιθυμώ επιλογή μου .Εσύ τι κάνεις & εσύ δεν είσαι μόνη δεν καταλαβαίνω ... Δεν αντέχω αυτή την μιζέρια είσαι φίλη μου και σε αγαπώ εμπέδωσε το τουλάχιστον.
aaed2984a617940649598b16bdf92598_we.gif picture by roostergrandma




















Έβαλε τα κλάματα ξέρω θα μου πείτε πως δεν έκανα καλά αλλά έπρεπε να ξυπνήσω τις αισθήσεις της γιατί ήταν & είναι σαν σε κώμα εδω και κάτι μήνες ..Κατάντησε να παίρνει ψυχοφάρμακα .Δεν την οικτίρω την αγαπώ πέρασα από τέτοια στάδια στην πιο κρίσιμη καμπή της ζωής μου με ένα αγόρι στην εφηβεία που έπρεπε να σταθώ βράχος.... & βρήκα την δύναμη να συνεχίσω με την λύπη στην καρδιά & στα μάτια.. Στάθηκα σε ότι μου έμεινε & έδωσα ότι καλύτερο είχα ( την αγάπη μου και την κατανόηση μου ) γιατί & εκείνος ήθελε συμπαράσταση . Δεν ήμουν δυνατή έπεφτα και ξανασηκωνόμουν έκανα και και πράγματα ακραία αλλά είπα στοπ. Δεν δέχτηκα να με πάρει ποτέ από κάτω ..ούτε την μοναξιά...την θλίψη...και την απόγνωση να την κρατήσω στο υπόλοιπο της ζωής μου.. Τα πνίγω με ένα χαμόγελο ..Ναι στην μοναξιά ..Εσύ δίνεις χρώμα ..υπάρχουν άνθρωποι τελείως μόνοι χωρίς φίλους ..οι συγγενείς ..& όμως διασκεδάζουν την μοναξιά τους ..Οταν αγαπάς το εαυτό σου μπορείς να κάνεις της μοναξιάς τον χρόνο όμορφο εποικοδομητικό ..γιατί όχι... Μόνος/η αλλά Ζωντανός/η δεν αφήνουμε την ψυχή να νεκρωθεί πριν την ώρα της και πόσο μάλλον όταν έχουμε ένα κύκλο ανθρώπων που μας αγαπούν και μας συμπαραστέκονται.... Όχι να κλείνουμε στην αγάπη των δικών μας και στην φιλία την πόρτα στα μούτρα .. Είχα βγει εκτός εαυτού και έλεγα -έλεγα... Εκείνη μόνο με άκουγε με βλέμμα απλανές χαμένο .. Έπαψα να μιλώ ξέσπασα και εγώ σε κλάματα κοιτώντας την έτσι ..Έμεινα μαζί της για λίγο ακόμα & ήρθα σπίτι πολύ προβληματισμένη έπεσα για ύπνο με την σκέψη της ... μέχρι που πριν λίγο με πήρε τηλ.. την ώρα που σας γράφω και με κάλεσε για καφέ ..... την άκουσα λίγο καλυτέρα Ελπίζω να βγει νικήτρια από όλο αυτό..
Σας κούρασα αλλά το έγραψα αυτό ίσως για να μου πείτε τι παρακάτω να κάνω που θα είναι καλύτερο για αυτήν Ευχαριστώ για την ανοχή σας

1 σχόλιο:

Antigonistyli είπε...

Πόσο δίκαιο έχεις... Είμαι σίγουρη θα είναι περήφανη που σε έχει για φίλη... Μακάρι να είχα κι εγώ μια τέτοια φίλη όταν βίωσα το χωρισμό των γονιών μου... Μακάρι να είχε και η μαμά μου μια τέτοια φίλη όταν με χάπια και ψυχολόγους προσπαθούσε να 'ξεπεράσει' την απελευθέρωσή της από τόσα χρόνια πόνου, πίκρας και απογοήτευσης...

Δημοσίευση σχολίου

Οι Δροσοσταλίδες σας