Μια πυγολαμπίδα στο μαύρο βελούδο

Τη νύχτα τα όνειρα πετούν στα αστέρια, γυμνά στο βελούδο του ουρανού

όαση παραδεισένια ψάχνουν να βρουν

λίγο χρώμα να αποκτήσουν για να το δωρίσουν,

σε αυτούς που δεν μπορούν να ονειρευτούν

Πόσοι από μας δε μίλησαν με τα αστέρια ..πόσοι δεν χάθηκαν στην μαγεία μιας πανσέληνου...στο γλυκοχάραμα μια αυγής ..πόσο μεγάλη είναι η ματιά που χωρά το απέραντο του ουρανού & της θάλασσας.. και πόσο μικροί μπορούμε να γίνουμε όταν γεμίζουμε κακία...ζήλεια... και φθόνο... ζώντας σε ένα μικρόκοσμο που πέρα από εκεί δεν μπορούμε να ξεχωρίσουμε ούτε κουκίδα .. ένα μικρόκοσμο που βάζουμε όλο το μίσος.και την κακία από δειλία και τίποτα άλλο ..Όλα στο σύμπαν είναι δοσμένα με αγάπη και εμείς .. εμείς ... τι κάνουμε ...τι προσφέρουμε... για να το διατηρήσουμε .. Όλη αυτή την ομορφιά πως θα τη κρατήσουμε? .

Σκέψεις σκόρπιες... τις μοιράζομαι με το απέραντο μαύρο βελούδο του ουρανού, στολισμένο με ασημόσκονη ...με αστέρια που λάμπουν ...καθισμένη στη βεράντα του σπιτιού χαζεύω το φεγγάρι που λάμπει... νομίζω πώς θα απλώσω τα χέρια και θα πιάσω μια χούφτα αστέρια & και αναρωτιέμαι πόσο όμορφη είναι η ζωή ॥πόσα μπορεί να σου πη μια νύχτα μαγική στολισμένη έτσι όμορφα ..πόση ομορφιά και πόση ελπίδα μπορεί να σου δώσει... πόση δύναμη μπορείς να έχεις το ξημέρωμα। Φεγγοβολά και σου τάζει ότι το αύριο θα είναι καλύτερο και ομορφότερο από το χθες το θρόισμα των φύλλων συναινούν με την υπόσχεση της . Είπα να γράψω στο άπειρο το μήνυμα μου.. & το φεγγάρι να του δίνει φως.

Να μπορούν να το δουν αυτοί που δεν μπορούν να ονειρευτούν

Τα όνειρα δίνουν Ελπίδα ... Πίστη..Αγάπη..!!!!!!!

Από μικρή ονειρευόμουνα να χορέψω με τα αστέρια...
Μια πυγολαμπίδα στο μαύρο βελούδο
Να Λάμπω !
Στόλισε και εσύ το δικό σου όνειρο και στείλε μήνυμα με τον άνεμο

Γράψε το με τα αστέρια !