Έπεσε η νύχτα στην πόλη άναψαν τα φώτα χάνονται οι σκιές
η μοναξιά τυλίγει ..η σιωπή δεν σπάει ..Λαθρεπιβάτες της ζωής οι άνθρωποι μοναχικοί..
καθρέπτες χωρίς είδωλα με σκόρπια όνειρα.. μαζεύουν τα κομμάτια τους
και γυροφέρνουν τα θέλω τους χωρίς σκοπό .. χωρίς ελπίδα... χωρίς όνειρα ..
Η μοναξιά πληγώνει στο πέρασμα της όλα τα γκρεμίζει ..
του ήχου την κρούστα την κομματιάζει ... την θρυμματίζει ..
βουβές σκιές ...Παρατηρητές μια ζωής.. μουντής.. άχαρης.. κενής
Οι άνθρωποι οι μοναχικοί..Λαθρεπιβάτες της Ζώης!
ΕΡΑΤΩ
21/Ο7/09
Είσαι εκεί μέσα στο όνειρο
Είσαι αλλού μέσα στου όχλου την βοή
Στο φιλί του ανώνυμου
και σε αυτόν που πάντα για σένα είναι εκεί
Πάνω σου άτσαλα
σώματα θα προσγειωθούν
Γι αυτό γίνε εσύ χώμα γόνιμο
Άδοξα τα άνθη τους πριν μαραθούν
Γυναίκα μεσολάβησε στον άντρα και την γνώση
σαν προβολή του Όφι
Δυστυχώς ο πλούσιος τω πνεύματι
έβαλε στόχο ιδανικό Θεό
Γυναίκα γίνε η ανασταλτική αιτία
γιατί τελειώσανε τα αστεία
Ο στόχος άλλαξε και μετατράπηκε σε από μηχανής Θεό
Παύλος Σιδηρόπουλος
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Οι Δροσοσταλίδες σας