Στις θάλασσες του μυαλού καράβι ακυβέρνητο



Στις θάλασσες του μυαλού καράβι ακυβέρνητο
η σκέψη μου 
με αγκαλιάζει   η θύμηση σου  θολή στη θάλασσα την σκοτεινή 
το φεγγάρι έχει βουτήξει και  λίγο από τη λάμψη του  της χαρίζει
φως..
μήπως  και ξεχωρίσω την μορφή σου.
και.. ναι..καθρεπτίζεσαι
Σε ψάχνω σε εικόνες ξεφτισμένες  .αγκαλιές γεμάτες αγάπη!
Θα έστρωνα λουλούδια  να περάσεις που  το άνοιγμα των φύλλων..
Θα σου φώναζαν πόσο μου λείπεις 
Με ροδοπέταλα θα στόλιζα τα χρόνια της ζωής σου
ΑΝ μπορούσα να ήμουν μαζί σου
Κοιτώ στο ουρανό ψάχνω να βρω το αστέρι που λάμπει πιο πολύ
ξέρω πως είσαι εκεί
Πάντα με προσμονή κοιτώ στον ουρανό με πλαίσιο τα αστέρια και να...  
εδω κάπου στο θόλο  του...
Σε βλέπω με τα μάτια της ψυχής ..
Ματώνει η καρδιά μου κάθε μέρα.. γελώ..μιλώ..
αλλά πάντα με καις ... 
Άραγε πως θα ήταν αν  ήσουν εδω μαζί μου ..?
Αν ..μπορούσα να σε αγκαλιάσω αληθινά .. ?
Να νιώσω την καρδιά σου να χτύπα στο στήθος μου όπως έκανες όταν ήσουν λυπημένη.
ΑΝ μπορούσα να σε φέρω θα έδινα αντάλλαγμα την ζωή μου ..ακόμα και την ψυχή μου.. ναι την ψυχή μου
Αρκεί να ήσουν εδω ..
21 Χρόνια χωρίς εσένα και εγώ ακόμα σε έχω εδω ...μα που ...άλλου ... στην ψυχή μου...
που πάγωσε στο τότε και έμεινε κει ...
Αφιερωμένο στην ψυχή μου......... Εκεί  έκρυψα τα όνειρα μου.
ΕΡΑΤΩ

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Οι Δροσοσταλίδες σας