να μην βρεις τον γυρισμό
Στο φως του φεγγαριού μοιράζεις χαμογέλα
Αστροφεγγιά η μάτια σου
Γυμνώνεις το κορμί αφήνοντας μόνο την αύρα σου
από το χάδι σου σαν φύλλα πέφτουν..
Δροσοσταλίδες... τα δάκρυα της ψυχής..
ραίνουν τα άνθη του παράδεισου
Χυμούς από καρπούς σου κλέβω… μυρωδιές κρατώ
Δάκρυα στα μάτια κυλούν…. σε βυθό ωκεανού με παρασέρνεις
Στα άδυτα σου χάνομαι…. της ψυχής την μορφή να γνωρίσω
στολίζεις με χρώματα κάθε δειλινό
Μια δροσοσταλίδα ψυχής στα χείλη απόμεινε
Ξημέρωσε…
Προσμονή.. άλλο ένα ηλιοβασίλεμα
Για μια δροσοσταλιά ακόμα
ΕΡΑΤΩ
20-09-09


Είσαι εκεί μέσα στο όνειρο
Είσαι αλλού μέσα στου όχλου την βοή
Στο φιλί του ανώνυμου
και σε αυτόν που πάντα για σένα είναι εκεί
Πάνω σου άτσαλα
σώματα θα προσγειωθούν
Γι αυτό γίνε εσύ χώμα γόνιμο
Άδοξα τα άνθη τους πριν μαραθούν
Γυναίκα μεσολάβησε στον άντρα και την γνώση
σαν προβολή του Όφι
Δυστυχώς ο πλούσιος τω πνεύματι
έβαλε στόχο ιδανικό Θεό
Γυναίκα γίνε η ανασταλτική αιτία
γιατί τελειώσανε τα αστεία
Ο στόχος άλλαξε και μετατράπηκε σε από μηχανής Θεό
Παύλος Σιδηρόπουλος
2 σχόλια:
Καλημέρα Ερατώ! Οι δροσοσταλίδες σου είναι πολύ όμορφες! Τις έχω προσθέσει στη "Λίστα των Μπλοκς" μου!
Πολύ ωραία photo!
Δημοσίευση σχολίου
Οι Δροσοσταλίδες σας