ΤΑ ΜΥΣΤΙΚΑ

Πηγαίνοντας στην δουλειά σκέφτηκα να κάνω μια βόλτα αργότερα στην παραλία.
Ο καιρός δεν ήταν καλός απο το πρωί έβρεχε απο βραδύς.
Μετά απο μερικές ώρες βγήκε ο ήλιος στην συνέχεια η μέρα 'ηταν καλή & αποφάσισα να περπατήσω έτσι παραλιακά!

Βλέποντας τον ορίζοντα και περπατώντας πανώ στην νοτερή άμμο,ακούγοντας μόνο την σιωπη, οσφριζόμενη την αλμύρα της θάλασσας ,& βλέποντας τον ήλιο να την χαιδεύει απαλά & γλυκά τη θάλασσα με απέραντη αγάπη και εκείνη να λικνίζεται μέσα στην αγκάλια του .

Αλήθεια ζήλεψα με αυτή τήν γαλήνη και την ηρεμία που του δόθηκε!!

Τι παιχνίδια και σκέρτσα κάνει η θάλασσα... Στον ήλιο, στο φεγγάρι, στα αστέρια.. Αλλά μην μου πείτε θηλυκό ειναι! Και μέσα της χάνονται.
Αλήθεια πόσοι απο μας δεν ονειρεύτηκαν, δεν είπαν λόγια αγάπης , δεν εκμυστηρεύτηκαν τα μυστικά τους , δεν έκλαψαν , δεν ερωτεύτηκαν , δεν έκαναν έρωτα στα πόδια της πόσα μυστικά ξέρει πόσα κρύβει??
Που μόνο ο ήλιος , το φεγγάρι και τα αστέρια ξέρουν τα μυστικά και φυσικά ο ΘΕΟΣ.
Φεύγοντας απο εκεί & μπαίνοντας στο αυτοκίνητο, αμέσως πέρασε απο την σκέψη μου , πως η βόλτα στην παραλία μου έφερε γαλήνη & ηρεμία .
Γιατί απλά τις είπα τα μυστικά μου.
Μα ποιάς άλλης ? Της Θάλασσας.

ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ

ΕΡΑΤΩ